تغذیه شترمرغ

در پرورش هر نوع پرنده ای در کنار عواملی مانند مکان نگهداری و پیشگیری از بیماری ها و… تغذیه نقش بسیار مهمی دارد. تغذیه به جانور امکان رشد، تولید مثل و همچنین قدرت مبارزه با بیماری های احتمالی را می‌دهد. اما تغذیه باید طبق یک برنامه مشخص به جانور داده شود که علاوه بر هزینه معقول تاثیر مناسب را نیز در پرورش پرنده داشته باشد. در این مقاله قصد داریم تغذیه مناسب شترمرغ را بررسی و نکات مهمی درباره غذای شترمرغ را عنوان کنیم.

جیره غذایی شترمرغ

رژیم غذایی این پرنده با دیگر پرنده ها تفاوت های اساسی دارد و در سنین مختلف تغییر می‌کند. کیفیت گوشت شترمرغ که از آن بسیار استفاده می‌شود با کیفیت غذایی که به پرنده داده می‌شود رابطه مستقیم دارد. بر اساس سن، تغذیه شترمرغ ها به چند گروه تقسیم شده و باید شامل مواد مغذی باشد. اما فراموش نکنید که در دوره جوجه کشی شترمرغ، تغذیه برای این پرندگان بسیار مهم و با اهمیت است. زیرا پوسته تخم از کلسیم ساخته شده و این ماده باید از طریق مادر به تخم منتقل شود. در نتیجه غذای شترمرغ در این دوره از اهمیت بسیار برخوردار است.

علوفه و انواع توت و حشرات، خزندگان کوچک و گیاهان آبدار را می‌توان به عنوان غذای شترمرغ ها در نظر گرفت. اما یونجه را می‌توان اصلی ترین عنصر برنامه غذایی آنها به حساب آورد. شترمرغ ها در دسته جانوران نشخوار کننده قرار گرفته و تغذیه ای مشابه هم گروهی های خود دارند. جوجه های تازه متولد شده آنها معمولا تا یکی دو روز از ذخیره غذایی شان استفاده کرده و نیازی به غذا ندارند. به این نکته نیز توجه کنید که با توجه به هدف پرورش شترمرغ جیره نویسی آنها تفاوت دارد.

مواد اصلی در تغذیه شترمرغ

جیره غذایی فقیر، مشکلات بسیاری را برای هر نوع پرنده ای ایجاد می‌کند و شترمرغ ها نیز از این قضیه مستثنی نیستند. بنابراین با آگاهی کامل در این مورد، می‌توانید بهترین جیره غذایی را برای شترمرغ های خود تنظیم کرده و روی غذایی که می‌خورند نظارت داشته باشید.

علوفه

هر گیاه خوش خوراکی که ارزش غذایی بالایی داشته باشد مانند یونجه، در رژیم غذایی شتر مرغ ها بسیار مهم است. این علوفه تامین کننده فیبر مورد نیاز جانور بوده و در ماهیچه سازی آن نیز نقش مهمی دارند.

غلات

غلات مانند ذرت، پس از یونجه بخش اصلی جیره را تشکیل می‌دهند. این غلات هستند که میزان زیادی پروتئین ها و برخی ویتامین های حیاتی رشد را تامین می‌کنند.

سویا بدون پوسته

این ماده که محصول جانبی خود سویا می‌باشد، سرشار از پروتئین بوده و منبع مهم انرژی است. در ضمن دارای میزان نسبتا بالایی فیبر قابل هضم است.

ویتامین های مورد نیاز شترمرغ

توجه داشته باشید که حتما باید انواع ویتامین های محلول در آب و چربی را در جیره غذایی حیوان قرار دهید تا پرنده به خوبی از آنها استفاده کرده و رشد سالمی داشته باشد.

ویتامین A که در صورت کمبود آن شاهد ریزش اشک از چشمان جانور خواهید بود تاثیر به سزایی در تخمگذاری پرنده دارد. در ضمن این ویتامین را می‌توان از مهم‌ترین ها در رشد جانور در نظر گرفت.
ویتامین D به جذب کلسیم کمک می‌کند و باعث محکم شدن استخوان ها و پوسته تخم ها می‌شود.
برای جلوگیری از تحلیل رفتن ماهیچه شترمرغ ها باید از ویتامین E استفاده شود تا تعادل هورمونی را در جانور به ارمغان آورد.
ویتامین k هم از کم خونی و بیماری های مربوط به خون جلوگیری می‌کند.
ویتامین B1 سبب افزایش اشتها در پرنده می‌شود
برای رشد و تولید تخم نیز غذای شترمرغ باید حاوی مقدار قابل توجهی B2 باشد
کولین برای افزایش تخم و رشد
ویتامین B12 جهت جلوگیری از مردن جنین و افزایش خون رسانی به بافت ها
فولیک اسید برای رشد سریع پر ها و افزایش تخم ها
بیوتین برای جلوگیری از بیماری های اگزمای پوستی در پاها و نوک چشم

اسید آمینه ها

اسید آمینه های مورد نیاز و ضروری که باید در تغذیه شتر مرغ باشند عبارتند از آرژنین، متونین، لیزین، تریپتوفان و ترونین که عموما همه آمینو اسیدها باید در جیره غذایی به طور همزمان جهت استفاده موجود باشند.

آب

وجود آب در کنار شترمرغ ها به خصوص پس از خوردن وعده غذایی بسیار مهم است و اگر آب در کنارشان نباشد ممکن است حتی از خوردن غذا نیز سر باز زنند. آب در تغذیه طیور بسیار مهم بوده و باید دمای آب را در تابستان خنک کرده و در زمستان آن را ۲۰ درجه نگاه دارید. از دیگر موادی که باید در رژیم غذایی پرنده قرار دهید می‌توان به پودر استخوان ماهی اشاره کرد که منبع غنی پروتئین و اسید های آمینه است.

تغذیه جوجه شترمرغ

جوجه شترمرغ بسیار حساس است. جوجه ها به دلیل سرعت رشد بالا و نوع خاص قد کشیدن، باید تحت مراقبت های بیشتری قرار بگیرند. تغذیه جوجه شترمرغ باید متناسب با سرعت رشد آن باشد و نیاز هایش را به خوبی بر طرف کند. در سه ماهه اول وزن یک جوجه شترمرغ می‌تواند به ۳۶ کیلو برسد. اما این میزان بسته به ژنتیک و نژاد هم دارد. باید به این نکته دقت کنید که هنگامی که جوجه ها می‌خواهند از تخم خارج شوند کیسه زرده را از طریق ناف خود به داخل شکم می برند و این غذای مورد نیازشان را برای چند روز اول مهیا می‌کند.

جوجه های تازه متولد شده تا یک ماهگی روزی ۱۲۰ گرم خوراک مصرف می‌کنند. هرچه بزرگتر می‌شوند اشتهای آنها بیشتر شده و ممکن است حتی سراغ اشیا و مواد غیر خوراکی نیز بروند. برای همین باید در بازه های زمانی مشخص و به میزان کافی به آنها غذا دهید تا به خود آسیب نزنند. حتما نکات بهداشتی را رعایت کنید و محیطی که در آن جوجه ها به غذا خوردن مشغول می‌شوند را تمیز کنید تا آلوده نباشد. در سه ماه اول اغلب جیزه غذایی را ذرت و سویا و مواد پروتئینی تشکیل می‌دهد. به نکات زیر حتما توجه کنید.

۲ وعده غذایی دو ساعته در روز به خورد جوجه داده شود.
استفاده از دانه های سیر برای ایجاد اشتیاق در غذا خوردن
اغلب جوجه ها دانه های آرد شده را می‌خورند.
دادن سنگریزه از هفته سوم به بعد پیشنهاد می‌شود.
حل ویتامین ها در آب خوراکی جوجه ها
در هفته های اول در جیره غذایی بیش از نیم درصد الیاف خام وجود نداشته باشد.
چربی به کمترین میزان ممکن
تمیز کردن غذاخوری

جیره غذایی شترمرغ ها از ۳ تا ۱ سالگی

برنامه غذایی پرنده در این زمان تغییر کرده و باید میزان الیاف و انرژی آن افزایش یابد، در مقابل پروتئین ها کمی کاهش پیدا می‌کنند. در ۴ و ۵ ماهگی الیاف موجود در غذا باید ۱۰ تا ۱۵ درصد بیشتر شوند و میزان انرژی موجود در غذا ۵ مگاژول بر هر کیلوگرم افزایش یابد. تعادل بین کلسیم و فسفر هم باید جهت جلوگیری از پوکی استخوان در شتر مرغ حفظ شود.

غذای شتر مرغ پرواری

سن کشتار یک شترمرغ را که از ۱۰ ماه تا ۱۴ ماه است را می‌توان دوره پرواری نامید. میزان و رژیم غذایی در این دوره بسته به هدف پرورش و نیز جنسیت پرنده کمی تفاوت دارد. برای مثال نرهایی که برای گوشت و چرم پرورش داده می‌شوند، رژیمی متفاوت با ماده ها دارند. به طور متوسط در این دوره روزانه ۴ کیلوگرم خوراک به پرنده داده می‌شود. این غذا شامل یونجه کنسانتره (علوفه های آردی و خوراک هایی که از رشته های کمی تشکیل شده‌اند و دارای مقدار مشخصی جو، سبوس، تفاله و چغندر هستند) است. دقت کنید که کیفیت گوشت با تغذیه جانور رابطه مستقیم دارد.