تفاوت بین غازها و قوها چیست؟

قوها و غازها هر دو متعلق به خانواده Anatidae و زیر خانواده Anserinae هستند. با این حال، قوها به طور خاص به جنس Cygnus تعلق دارند، در حالی که غازها به ۳ جنس Branta، Anser و Chen تقسیم می‌شوند. در نتیجه فرق هایی بنی قو و غاز وجود دارد. گونه های زیادی از غازها هستند که هیبریداسیون (پیوند زنی) در آنها رایج است و در نتیجه این عمل طبقه بندی آنها را دشوارتر می‌کند. این در حالی است که تنها ۷ گونه قو در سراسر جهان وجود دارد.

تفاوت قو و غاز در چیست ؟

شاید تعجب آور نباشد که قوها و غازها همراه با اردک ها برای ده ها میلیون سال تکامل یافته اند. بر اساس تجزیه و تحلیل مولکولی دقیق و موشکافانه موجودات زنده در طبیعت و همچنین فسیل‌ها، این دو تقریباً ۳۰ میلیون سال پیش، در دوران ماقبل تاریخ الیگوسن، از اردک‌ها منشعب شدند.

غازها و قوها تقریباً ۱۲ میلیون سال پیش، در اواخر دوره میوسن، شاخه های جداگانه ای از یکدیگر ایجاد کردند.

اکثر گونه‌های غاز تنها در ۲ تا ۴ میلیون سال گذشته، احتمالاً در واکنش به رویدادهای خنک‌کننده جهانی که بسیاری از اکوسیستم‌ها را در سراسر جهان تغییر داده است، جدا شده و تکامل یافته‌اند.

تفاوت ظاهر و اندازه

یکی از فرق های قو با غاز، اندازه و ظاهر آنها با یکدیگر است. به طور کلی، قوها از غازها بزرگتر هستند. استثناء در این مورد را می‌توان گاهی در قوهای Bewick و قوهای تاندرا یافت که حداکثر وزن آنها در حدود ۶.۳۵ یا ۶.۸۰ کیلوگرم است.

غاز کانادایی که می تواند از این حالت نیز بیشتر باشد و گاهی اوقات بیش از ۹ کیلوگرم وزن دارد. به عنوان یک قانون کلی، قوها معمولاً از نظر وزن، طول بدن و طول بال‌ها بزرگتر از غازها هستند.

غازها همچنین تمایل دارند گردن کوتاه‌تر و ضخیم‌تری نسبت به قوها داشته باشند. البته به استثنای غازهای کانادایی که اغلب فاقد منحنی مشخصی هستند که به قوها مرتبط است. با این حال، معمولا تنها قوهای لال (Mute Swan) هستند که این انحنا را دارند. هرچند قوهای تاندرا و قوهای فریبنده نیز گاهی اوقات این انحنای معروف را دارند.

معمولاً تنها گونه غازی که گاهی به عنوان یک قو جوان اشتباه گرفته می شود غاز برفی می‌باشد.

زیرا با پرهای سفیدش شبیه به قوهای تندرا و شیپور است. غازهای برفی به راحتی با نوک بال های سیاهشان (که هیچ گونه قوی دیگری آنها را ندارد) و نوک های بسیار تنومند و ضخیم که به رنگ صورتی-نارنجی درخشان هستند (قوهای تندر و شیپوری نوک های بلندتر و نازک تری دارند که عمدتاً یا کاملاً سیاه هستند) تشخیص داده می‌شوند.

آنها همچنین تقریباً نصف اندازه هر یک از این قوها هستند و در بزرگسالی حداکثر ۲.۷۰ کیلوگرم وزن داشته و گردنی بسیار کوتاهتر و ضخیم تر دارند.

فرق رژیم غذایی قو و غاز

قوها و غازها برای زندگی در زیست بوم های مشابه تکامل یافته اند، و تقریباً از چیزهای مشابه ای هم تغذیه می‌کنند. اکثر رژیم غذایی آنها از پوشش گیاهی آبزی مانند علف هرز، خزه، جلبک و همچنین انواع توت ها و علف ها در تابستان و محصولات باقی مانده مانند گندم، ذرت و سیب زمینی در زمستان تشکیل شده است.

اگر پوشش گیاهی کمیاب باشد، هر دو نوع پرنده گهگاه بی مهرگانی مانند نرم تنان، لارو حشرات، حلزون ها و کرم ها و همچنین ماهی های کوچک و قورباغه ها را می‌خورند. تنها تفاوت واقعی این است که غازها بیشتر در خشکی می‌گردند تا در آب، در حالی که قوها بیشتر در آب می‌گردند تا در خشکی.

به نظر می رسد غازها با سطوح پروتئینی بین ۵ تا ۱۵ درصد خوب عمل می کنند، در حالی که قوها نباید در بزرگسالی بیش از ۵ تا ۸ درصد پروتئین مصرف کنند. پروتئین بیش از حد می تواند منجر به لیپیدوز بال فرشته و کبد چرب در پرندگان آبزی شود، زیرا کبد آنها برای پردازش پروتئین زیادی ساخته نشده و بیش از حد کار می کند.

اکثریت قریب به اتفاق رژیم غذایی این پرندگان باید از گیاهان و غلات فیبری تامین شده و پر از مواد مغذی باشد. سطوح دقیق مقادیر در تغذیه آنها در اینجا مورد بحث قرار نخواهد گرفت، زیرا منابع اولیه در مورد این موضوع به جای مطالعات علمی انجام شده بر روی پرندگان وحشی، از مزارع و پرورش دهندگان طیور می‌آید.

مسئله این است که مزارع و پرورش دهندگان اغلب تمرکز بیشتری بر رشد سریع پرندگان بزرگتر دارند تا سلامت واقعی و طول عمر بیشتر آنها، و به همین دلیل سطح مواد مغذی این طیور اغلب ناهنجار است. به عنوان مثال، بسیاری از خوراک های تجاری پرندگان آبزی دارای ۲۰ درصد یا بیشتر پروتئین هستند، برخی از آنها نیز تا ۴۰ درصد پروتئین دارند!

با در نظر گرفتن این موضوع، از تغذیه خوراک پلت پرندگان آبزی، به ویژه آنهایی که پروتئین بالایی دارند، خودداری کنید. به جای آن اصلاً به آنها غذا ندهید (غازها و قوهای وحشی بسیار باهوش هستند و بیش از نیازشان می توانند غذای خود را پیدا کنند).

اگر هم اگر اهلی هستند به آنها سبزیجات تازه، گیاهان آبزی بومی مانند خزه، مقادیر کمی توت مانند توت سیاه و غلات مانند گندم و چاودار بدهید.

فرق رفتار قو و غاز با یکدیگر

رفتار قو و غاز کاملاً با یکدیگر مشابه است. هر دو این پرندگان معمولاً به صورت مادام‌العمر با جفت خود می‌مانند، اما اگر دیگری بمیرد یا «طلاق» بگیرند، جفت جدیدی پیدا می‌کنند. البته مورد دومی معمولاً فقط در صورت مرگ فرزندان اتفاق می‌افتد.

بیشتر غازها و قوها سال به سال به همان مکانی که در آن متولد شده بودند برمی‌گردند. اما برای آنها بی سابقه نیست که سرزمین ها و قلمرو جدیدی را ایجاد کنند. چه به دلیل بیرون رانده شدن توسط رقبا، کمبود منابع، یا صرفاً تصادفی (گاهی در هنگام مهاجرت).

این طیور می‌توانند توسط طوفان ها یا میدان های مغناطیسی تغییر یافته و طول موج نور گیج شوند و در نتیجه در مکان های متفاوتی قرار بگیرند. یکی از فرق های قو با غاز رفتارهای اجتماعی آنها است. غازها به طور کلی پرندگان کاملا اجتماعی هستند.

حتی در طول فصل تولید مثل که تنش زیاد است، اغلب می‌توان آنها را در گروه‌های بزرگی از غازها، اردک‌ها و گاهی قوها یافت. این عمل باعث سود دهی به آنها می‌شود، زیرا یک گروه بزرگتر به این معنی است که شکارچیان تهدید کمتری ایجاد می‌کنند.

با این حال، قوها معمولاً کمتر اجتماعی هستند. قوها را می‌توان در گله با سایر پرندگان آبزی در طول زمستان یافت، اما به طور کلی ترجیح می‌دهند فقط به جفت و جوان خود بچسبند. حتی آنهایی که با یکدیگر جفت هستند را می‌توان یافت که به طور جداگانه زندگی می‌کنند، زیرا از استقلال خود لذت می‌برند. شکارچیان به دلیل جثه بزرگ و ماهیت تهاجمی تر قوها، کمتر به آنها توجه می‌کنند و بنابراین چسبیدن در گله ها برای آنها اولویت کمتری دارد.

تفاوت های پرورشی

رفتارهای پرورشی در بین گونه ها متفاوت است، اما به طور متوسط، غازها در حدود سن ۲ یا ۳ سالگی شروع به جفت گیری می‌کنند. در حالی که بیشتر قوها تا سن ۴ یا ۵ سالگی (برخی از ۲ سالگی) جفت گیری نمی کنند.

قوها و غازها به دلیل ماهیت تک همسری خود، با حضور پدر و مادر، بچه‌ها را بزرگ می‌کنند. همچنین هر کدام در تأمین غذا و محافظت از خانواده و لانه شریک هستند.

در حالی که قوها فقط به عنوان یک زوج جفت شده، بچه ها را بزرگ می‌کنند. برخی از گونه های غاز مانند غاز کانادایی، گاهی اوقات به پرورش گروهی می‌پردازند، که در آن غازها توسط چندین خانواده با هم بزرگ می‌شوند. این کار احتمالاً برای اطمینان از شانس بیشتری برای زنده ماندن غازها انجام می‌گیرد.

تفاوت بین زیستگاه قو و غاز

قوها و غازها در مناطق مشابهی زندگی می کنند، با این حال قوها بیشتر در آب و هوای سرد یافت می شوند (به استثنای قوی سیاه استرالیا و قو گردن سیاه آمریکای جنوبی)، در حالی که غازها در تنوع آب و هوایی و مناطق بیشتری یافت می‌شوند. به طور کلی، قوها تقریباً به طور انحصاری در آب یافت می‌شوند، به ویژه هنگامی که به دنبال غذا هستند.

گردن بلند آنها به خوبی برای فرو رفتن در زیر آب برای رسیدن به پوشش گیاهی آبزی و گاهی اوقات نرم تنان یا لارو حشرات سازگار است. در حالی که بدن بزرگ و پاهای نسبتاً لاغر آنها راه رفتن در خشکی را برایشان دشوار می‌کند.

در مقابل غازها بیشتر در خشکی برای جستجوی غذا دیده می‌شوند، مانند چمنزارها، علفزارها و مزارع که می توانند ریشه، برگ و دانه فراوانی برای خوردن پیدا کنند. اما تقریباً به طور مساوی زمان خود را بین آب و زمین تقسیم می‌کنند.

فرق قو و غاز در جمعیت

در بیشتر موارد، غازها بسیار رایج‌تر از قوها هستند و بسیاری از گونه‌ها به دلیل کشاورزی گسترده انسان، جمعیت پررونقی دارند. قوها به دلیل تخریب و از بین رفتن زیستگاه روند نزولی را تجربه کرده اند. زیرا آنها بسیار کمتر از غازها می‌توانند در خشکی باشند و به شدت به آب متکی هستند.

این را با غازها مقایسه کنید، به طور کلی تعداد غازها به دلیل توانایی آنها برای وجود هم در آب و هم در زمین در حال افزایش است، بنابراین این ویژگی آنها را سازگارتر می‌کند.

با این حال، چند گونه غاز وجود دارد که با کاهش تعدادشان، آنها در خطر انقراض قرار دارند. عمدتاً به دلیل اینکه گونه های تخصصی سازگار با مناطق و شرایط خاص هستند، مانند غاز سینه قرمز، که به شدت در رومانی برای محافظت از محصولات کشاورزی شکار می‌شود.

در طبیعت چه چیزی قو و غاز ها را تهدید می کند؟

قوها به دلیل جثه بزرگ و قاطعیت، شکارچیان طبیعی بسیار کمی دارند. کایوت‌ها، گرگ‌ها، راکون‌ها و روباه‌ها گاهی جوجه ها و تخم‌ها را شکار می‌کنند. در موارد نادر، کایوت ها و گرگ ها ممکن است قوهای بالغ را نیز بکشند.

غازها به دلیل جثه کوچکتر، شکارچیان بیشتری دارند. غازهای بزرگ تر و بالغ تر می‌توانند توسط کایوت ها، گرگ ها و شکارچیان بزرگ مانند عقاب طلایی و جغد شاخدار بزرگ شکار شوند. جوجه غازها نیز توسط راکون ها، روباه ها، کلاغ ها و گاهی اوقات خرس های فرصت طلب خورده می‌شوند.

بزرگترین تهدیدی که هم قوها و هم غازها با آن روبرو هستند، انسان است. هر دو نوع پرنده اغلب به طور غیرقانونی به خاطر پر و گوشتشان یا برای محافظت از محصولات و باغات شکار می شوند

. در مورد غازها و قوهای لال کانادایی که تعداد هر دوی آنها به سرعت در حال افزایش است، برنامه های شکار به خوبی مدیریت شده است. در نتیجه به طور مسئولانه در دنیا از انفجار خارج از کنترل جمعیت آنها جلوگیری می‌شود. علاوه بر این، تداوم بیش از حد جمعیت و توسعه روزافزون ما منجر به از بین رفتن زیستگاه، تخریب و تکه تکه شدن محل زندگی آنها شده است.